محمل دردم وم.نس زوال حیرانم

گل ندانست چه خاری به دلم کاریست

مکن ای دوست چنین با غم خود حیرانم

پنجره باز کن از غم و دردم بگریز

چشم من بارانی است گوته چه سیلاب شده

از قفس ای پری عزیز دم بگریز