ندای درونی ما

خیلی از کسانی که از عشق می نویسن مشکلاتشون اینه که عاشق کسی هستن و کسی که عاشقشن اونها رو دوست نداره...اما مشکل ما  دو تا فرق می کنه. 

من و تو هم دیگرو دوست داریم اما به خیلی از دلایل نمی تونیم باهم باشیم . ما برای همیشه همدیگرو دوست خواهیم داشت اما هرگز نمی تونیم عشق و احساسمونو نسبت بهم اونطور که باید و شاید بهم نشون بدیم....جالبه نه؟؟؟ 

حتی ممکنه تا یک یا دوسال دیگه من و تو حتی نتونیم با هم دوست باشیم.....این خیلی دردناکه نمیگم که اگه برای همیشه بری زندگیم بهم می خوره نه این طور نیست اما خوب نبودت رو می تونم خیلی احساس کنم.....آه از این نامردی های زندگی. 

من تورو دوست دارم و مطمئنم که توهم منو دوست داری اما به نظر میاد این دوست داشتن هم پایان خوبی نداره....امیدوارم که این تصور من غلط باشه و من و تو روزی بهم با احساسی که الان بهم داریم برسیم. 

خدایا این ندای درونی من را بشنو و  ... 

می دونی  خیلی سخته کسی که احساس بکنی قلباً دوستش داری و ببینی و بدونی که مال تو نیست.خیلی سخته که همش با سیاست باشی که از رازه دلت باخبر  نشه ولی نتو نه کاری بکنه و تو دائما لبخند های مصنوعی بزنی که مثلا نفهمه چه غوغایی توی دلت داره می گذره!!

از اینکه هیچ وقت نتونم ببینمت خودش غم بزرگیه که قدرت درک کردنش رو ندارم و این دست خودم نیست/ دست خودم نیست که ازت نخوام ببینمت.../

این روزا روزای خدایه... روزای پاک و آسمونیه... روزهای اجابت دعا و مهمونی خداست...اما خدای من با اینکه این روزها مهمون خونه ات هستم ولی بدجوری دلم براش می گیره و دوریش رو خیلی بدتر احساس می کنم. خدایا خودت کمکم کن... یه واقعیته که خدای من تو بهتر  از من میدونی اونو و اون این که هر وقت باهات دردو دل می کنم و میگم خدایا علاقه ی که بهش دارم رو از بین ببر اما خدا جون خودت بهتر میدونی که اینو از ته دل نمی گم. با اینکه میدونم با خودندن این نوشته اون ناراحت میشه ولی باز هم دست خودم نیست که حرف دلم رو نزنم. خدایا جونم نمی دونم چقدر دیگه برای این دوستی فرصت مونده ؟! ولی حس می کنم که دیگه بیشتر از اینها طول نمی کشه و من باید مسیر زندگیم رو از مسیر اون جدا کنم .با اینکه دارم واسه اون می نویسم – واسه ی کسی که باید از همون راه اول فراموشش می کردم واون رو هم مثل اتفاق های دیگه ی زندگیم دست خاطرات می سپردم... خدایا از دلتنگی فقط به تو شکایت می کنم چون فقط تو درکم می کنی و فقط تو حل این مشکل رو میدونی...

اگر جای برای خوابیدن و  غذای برای خوردن و لباسی برای پوشیدن داری پس تو جزو 75%از آدم های زمینی که خونه دارن.

اگر توی جیب خودت پولی داری و می تونی چیزی که می خوای رو بخری پس تو یکی از 8%از پروتمندهای جهان هستی.

اگر صبح ها سر حال و سلامت از خواب بلند میشی پس تو در نعمت بزرگی قرار داری نعمتی که میلیون ها انسان در این جهان از آن برخوردار نیستند و   به دلیل بیماریشان نمی توانند بیشتر از یک هفته زندگی کنند.

اگر تا حالا از ترس چیزی فرار نکردی و طعم تنهایی در زندگی رانکشیدی وتا حالاتحت فشار و شکنجه قرار نگرفتی پس تو بهتر از 500 میلیون انسان روی زمین هستی.

اگر به مسجد بدون ترس و بدون شکنجه و مرگ می روی تو در نعمتی هستی که 3 میلیارد انسان از آن خبر ندارند.

اگر درحال لبخندزدن و تشکر از خدا هستی پس تو در نعمتی هستی که خیلی می تونن این کارو بکنند ولی این کارو نمی کنند.

اگر این نوشته به دست تو رسید و آن را خواندی تو در دو نعمت بزرگ هستی :

یک :کسی هست که به یادته و به تو فکر می کنه

دومی :تو بهتر از 2 میلیاردانسان روی زمین هستی که نمی توانند به درستی درس بخوانند.

خداوندا   

تقدیرم را زیبا بنویس  

کمکم کن آنچه را که تو زود می خواهی من دیر نخواهم

و

آنچه را که تو دیر می خواهی من زود نخواهم   

   دکترعلی شریعتی

مشه از عشق تو مرد

            میشه باخاطراتت

                    به رویا ها رسیدو

                            ته دریا ها رو دیدو

                                 میشه از نو نوشتو

                                        خط به خط سرنوشتو

                                               میشه از هم گذشتو

                                                     میشه رفتو برنگشتو

                                                            میشه با هم توی رویا

                                                                             برسیم ته دنیا

                                                                           میشه دنیا رو عوض کرد

                                                                                میشه سختی هارو رد کرد

                                                                                     میشه با دلتنگی خوب بود

                                                                                                چون جدایی به ما بد کرد!