جلوه های از عشق به خداوند

امام علی (ع) هنگام راز ونیاز به خداوند به اینجا میرسد و می گوید:

ای خدای من ای آقا و مولا وپروردگار من

برفرض که برعذاب تو شکیبای ورزم

اما فراق و دوریت را چگونه تحمل کنم؟

گیرم که بر سوزندگی آتشت پیشه کنم؟

اما چگونه چشم پوشی از کرامتت را تاب آورم؟(دعای کمیل)

امام سجاد (ع) سوز وگداز عاشقانه خود را چنین تقذیم خدا می کند:

غمزدگی ام را جز رحمتت برطرف ننماید

و بدحالی ام را جز مهرت نگشاید

و سوز سینه ام را جز وصل تو خنک نکند

و آتش درونم را جز دیدارت خاموش نگرداند

و حرارت شوقم جز نگاه به جمالت آرام نکند

و بی قراریم جز با نزدیکی به حضرتت قرار نیابد

و حسرتم را جز نسیم رحمتت قرار نیابد

و حسرتم را جز نسیم رحمتت باز نگرداند

و بیماریم را جز درمان تو شفا ندهد... (مناجات المفتقرین)