چنین می پندارم...

چنین می پندارم بی هیچ یقینی

که زن ومرد

زمانی دلباخته هم

اندک اندک تنها می شوند

قلبشان تنهایی را ندا می دهد

هریک رخنه کرده در دیگری نابودمی کنند یکدیگر را

روی زمینی که بر آن تنها مانده اند.

همه کار در سکوت انجام گرفته همچون

روشنایی شکل گرفته درون چشم

عشق تن ها را به هم می آمیزد

آنها در سکوت یکدیگر را پر می کنند

و روز پژمرده در آغوش یکدیگر چشم می گشایند

می اندیشند به همه چیز پی برده اند

خود را برهنه وبر ملا شده می یابند.

چنین می پندارم من بی هیچ یقینی (خیمه سابینس)