توسل

هزار تن ز درختی تناور آویزان

هزار سر وبدن های بی سر آویزان

به روی خاک پر از سشاخه هی خون آلود

و ز ابرها سر گل های پرپر آویزان

دور جنگل شب جغدجغد چشمک زن

ز چنگ مرگ کبوتر کبوتر آویزان

شکسته های دو آیینه سرخ رنگ و سیاه

یکی ز باختر آن یک ز خاور آویزان

به پنج چشم زمین مانده سایه دستی

ز پنج انگشتش پنج خنجر آویزان

...شب است و بی تو درونم اتاق تاریکی است

ز سقف آن جسد سرد وبی سر آویزان

شب است و بی تو وجودم درخت تبداری ست

زشاخ گردن من میوه سر آویزان

...دو بار چشم تو خندید واز نوازش اشک

شد از دو چشمم دو گوهر آویزان

شبی تو رفتی و من هر دو حلقه چشمم را

به راه آمدنت کردم از در آویزان