سفر به
آسمان و آگاهی از عوالم پیچیدهی آن همواره از آرزوهای بشر بوده است، تا این که با
اختراع فضاپیماها این امر میسر شد و دانشمندان با بخشی از این عوالم آشنا شدند.
یکی از مسائلی که مورد جستجوی اندیشمندان بوده این که آیا حیات و زندگانی مخصوص
کرهی زمین است یا در کرات دیگر نیز شرایط سکونت وجود داشته و موجوداتی زندگی
میکنند؟
نتایج جدید علمی بیانگر این حقیقت است که شرایط حیات، منحصر به زمین نیست و در
کرات دیگر نیز زیست موجودات صورت میگیرد، هر چند شیوهی این زیست با زندگی برروی
کرهی زمین تفاوت دارد.جمعی از دانشمندان فلکشناس که "هرشل" از جملهی
آنهاست معتقدند: مجموع ستارگان ثابت و سیار، مسکونی میباشد و تجلیات اسرار آمیز
حیات منحصر به زمین نیست، منتها شرایط حیات بر حسب انواع جاندارانی که در هر یک از
کرات آسمانی زندگی میکنند متفاوت است.[1] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn1)در گزارش دیگر به نقل از دانشمندان آمده است که: «تنها در کهکشان ما 600ستارهی مسکونی وجود دارد و در این ستارگان تمدنی شبیه تمدن زمین دیده میشود و شاید ساکنین نیمی از این ستارگان از مردم کرهی زمین متمدن تر باشند.»[2] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn2)در تحقیقی که با همکاری یکی از دانشمندان فضایی شوروی سابق و یکی از متخصصین فضایی آمریکا تحت عنوان «ما تنها نیستیم» تألیف و منتشر شد اعلام گردید که: «در کهکشان ما (کهکشانی که منظومهی شمسی ما از اعضای آن محسوب میشود) دست کم هزار میلیون کرهی قابل زندگی موجود است.»[3] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn3)اکنون نکوست به قرآن نظری افکنیم و دیدگاه قرآن را در این باره
جویا شویم. با شگفتی فراوان، قرآن و روایات حکایت از وجود جنبندگانی در آسمانها
میکند و میفرماید:
« وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَثَّ فیهِما مِنْ
دابَّةٍ وَ هُوَ عَلى جَمْعِهِمْ إِذا یَشاءُ قَدیرٌ »
«از جمله نشانههای خداوند، آفرینش آسمانها و زمین و جنبندگانی است که در آنها
پراکنده ساخته و او قدرت دارد هرگاه بخواهد همه را جمع آوری نماید». (شوری/ 29)
کلمهی «دابه » به معنی «جنبندگان» و کلمه «فیهما» به وجود موجودات زنده در کرات
دیگر تصریح میکند.[4] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn4)علاوه بر این آیه، آیات دیگری از قرآن نیز به این حقیقت اشاره میکند:
نظیر آیاتی که سخن از سجده و تسبیح جنبندگان و فرشتگان آسمان و زمین به میان میآورد،
مانند:
«و لله یسجد ما فی السموات و ما فی الأرض من دابه و الملائکه و هم لا یستکبرون»
(نحل/49)
و نیز «تسبح له السموات السبع و الأرض و من فیهن» (اسراء/44)
و آیات فراوان دیگر که ذکر آنها به اطالهی کلام میانجامد.[5] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn5)
در گفتار پیشوایان بزرگ اسلام نیز نمونههایی که حاکی از این حقیقت است موجود میباشد.
از جمله حضرت علی(ع) میفرماید:
«این ستارگان آسمان، شهرهایی همانند شهرهای زمین هستند که شهری با شهر دیگر با
ستونی از نور مربوط است».[6] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftn6)
[1] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftnref1) . دانش عصر فضا، حسین نوری، ص185
[2] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftnref2) . منبع پیشین، به نقل از اطلاعات، 7/7/1343
[3] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=36382#_ftnref3) . منبع پیشین، به نقل از دانستنیهای جهان علم، ص227
[4] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&
UID=36382#_ftnref4) . قرآن و آخرین پیامبر، ص194
[5] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=36382#_ftnref5) . پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ص196
[6] (http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&