سال نوی شما هم مبارک
خوشحالم که به وبلاگم سر زدی و به قاصدک های پست نشده من نظر دادی
عیدی قشنگی بود که میشد بهم بدی و دلم رو شاد کنی
اما آبی که ریخته شده رو دیگه نمیشه جمعش کرد، تو کاری که دلت خواسته بود رو انجام دادی و حرفی رو که نباید بزنی زدی.
هنوز یادم نرفته که توی اون پیام چی برام نوشته بودی و چطوری منو خطاب کردی! چقدر با اون پیام ارادت و دوستی خودت رو رسوندی و چقدر برای اون کسی که اونو پاره ی تن خودت میدونستی احترام قائل بودی!
تو خودت بهتر میدونی که چکاری کردی و چی گفتی؟!
هیچوقت ازت نخواستم قدردان محبت هام بشی یا برام هدیه بگیری و یا همیشه همیشه کنارم بمونی ولی دوست داشتم که برام احترام قائل باشی و بهت گفته بودم اگه به عشق و دوستی من و حداقل به یکی از نوشته های که برات مینویسم شک داشته باشی باید از کنارم بری که برگشتی و بهم گفتی:
در عدالتگه من اهل بهشتند همه *** چون که خود اهل خطا بودم و آدم گشتم
کاری که کردی نه رسم عاشق داری بود و نه رسم خواهر داری! تو در حقم اشتباه کردی.
اگه تونستی تصحیش کن
------------------------------
در عدالتگه من اهل بهشتند همه ...