همه ی شهر را به شکل و شمایل تو می بینم!!!

همه ی شهر را به شکل و شمایل تو می بینم!!!

نمیدونم چرا وقتی توی شهر راه میرم اکثریت رو به شکل و شمایل تو می بینم؟

مجنون فقط می گفت تمام شهر لیلی رو لیلی می دید اما من شهری که حتی تو درش پا هم نذاشتی رو تو می بینم؟!

هر جا میرم تصویر چهره ات جلوی چشام مجسمه، بدون اینکه بخوام توی عالم خیال برم به وضوح میتونم چهره ات رو مجسم کنم!!!

همه ی زادگاه من تو شدی... گاها احساس میکنم دارم دیوونه میشم...

اون صورت ماهت... اون لبخندت... اون چشمات... بیشتر اوقات منو از خودم بیخود می کنن!

نمیدونم از اینکه داره همه چیم تو میشی احساس خوشحالی کنم یا ناراحتی؟

اصلا نمیدونم دارم چی می نویسم و یا اینکه تو درکم میکنی چی میگم یا نه؟!